Waarom BDS (Boycott, Divestment and Sanctions - boycot, desinvesteren en sancties) ?
“Net als vele anderen hebben wij, Palestijnen, lief en geven we om anderen. We zijn bang en we tonen lef. We hebben hoop en soms wanhopen we. Maar bovenal streven we ernaar om in een eerlijkere wereld te leven, zonder een hiërarchie van lijden, zonder een hiërarchie van menselijke waarde, en waar de rechten en menselijke waardigheid van iedereen worden gekoesterd en verdedigd.” Omar Barghouti, medeoprichter van de BDS-beweging.
Bijna 80 jaar weigert Israël al om de Palestijnen hun fundamentele rechten toe te kennen en zich te schikken naar het internationaal recht. Met de reeds 2 jaar durende genocide en het zogenaamde vredesplan van Trump zitten we in een nieuwe fase waarin een wereldwijde boycot nog belangrijker wordt.
De boycotacties tegen het apartheidsregime van Zuid-Afrika hebben uiteindelijk meer dan 30 jaar (1959-1994) geduurd voordat er resultaat was en dat Zuid-Afrika radicaal veranderde in een democratische staat waarin voor iedereen dezelfde mensenrechten gelden.
Voor iedereen dezelfde mensenrechten laten gelden is ook de bedoeling van BDS. Misschien dat eerst nog een tweestatenoplossing als tussenstap moet gerealiseerd worden.
Boycots zijn zowat het laatste redmiddel dat voor burgers overblijft als mensenschendingen niet via politieke verkiezingen kunnen worden opgelost en als autocratische en extreemrechtse regeringsleiders gesteund worden door een meerderheid die zelfs genocides goedkeuren of toelaten.
Drie pijlers
Boycots richten zich vooral op drie pijlers: een economische, een culturele en een internationale.
Een eerste soort acties richt men op producten en bedrijven (zowel Israëlische als internationale) die profiteren van het schenden van Palestijnse rechten en op Israëlische sport-, culturele en academische instellingen. Iedereen kan Israëlische goederen boycotten, door geen producten te kopen die gemaakt zijn in Israël of door Israëlische bedrijven. Actievoerders en groepen roepen consumenten op om geen Israëlische producten te kopen, en bedrijven om geen goederen te kopen of verkopen.
Desinvestering houdt in: het bestoken van corporaties die medeplichtig zijn aan het schenden van Palestijnse rechten, en er daardoor voor zorgen dat o.a. universitaire investeringen, portfolio’s en pensioenfondsen niet worden aangewend om de betreffende bedrijven te financieren. Deze inspanningen zorgen voor meer bewustwording over de gevolgen van het Israëlische beleid en moedigen bedrijven aan om hun economische invloed te gebruiken om druk uit te oefenen op Israël om een einde te maken aan het systematisch ontkennen van Palestijnse rechten.
Aangezien Israëlische culturele en academische instellingen direct bijdragen tot het in stand houden, verdedigen en witwassen van de onderdrukking van de Palestijnen zijn dit ook doelwitten van de campagne. Academici, kunstenaars en consumenten voeren actie tegen deze vorm van samenwerking en ‘rebranding’. Een groeiend aantal kunstenaars heeft geweigerd om te exposeren of om op te treden in Israël.
Sancties tenslotte vormen een essentieel onderdeel van het laten blijken van afkeuring voor de handelswijze van een land. Israëls lidmaatschap van diverse diplomatieke en economische forums zorgt zowel voor een onverdiende vorm van respect als voor materiële ondersteuning van acties van Israël. Door de oproep tot sancties tegen Israël informeren actievoerders de maatschappij over de schendingen van internationaal recht en roepen ze op om de medewerking van andere naties aan deze schendingen te beëindigen.
Een wereldwijde beweging
De BDS-beweging wordt ondersteund door vakbonden, kerken, ngo’s en bewegingen die miljoenen mensen over de hele wereld vertegenwoordigen en er worden sterke campagnes in gemeenschappen over heel de wereld gevoerd. Progressieve Joodse groeperingen spelen een belangrijke rol in de beweging.
Publieke figuren zoals Lorde, Lana del Rey, Shakira, Natalie Portman, Elvis Costello, Pharrell Williams, The Killers, Gil Scott-Heron, Lauryn Hill, Gilberto Gil, Zakir Hussain, Faithless, Big Thief, Rodrigo y Gabriela, Marianah, U2, Bjork, Snoop Dogg, Cat Power, Vanessa Paradis, Gorillaz en nog veel meer. steunen de BDS-campagne.
Dimitri Van Den Meerssche is hoofddocent internationaal recht aan Queen Mary University of London. Hij zegt: “Als apartheid in Zuid-Afrika ons iets heeft geleerd, is het dat VN-rapporten dit geweld niet zullen beëindigen (zeker niet nu het Israëlische regime dronken is van straffeloosheid). We hebben nood aan formele sancties maar ook aan de economische, wetenschappelijke, culturele, sportieve isolatie van een land dat zich al decennia bewust buiten het internationaal recht plaatst. Iedereen heeft hier een rol.”
In juni 2025 publiceerde Francesca Albanese, speciaal rapporteur van de VN, het baanbrekende rapport ‘From the Economy of Occupation to Economy of Genocide’ (Van de economie van bezetting naar de economie van genocide), waarin zo'n 60 bedrijven worden genoemd die de misdaden van Israël tegen de Palestijnen mogelijk maken en daarvan profiteren. Het rapport bevestigt dat “het beëindigen van [deze medeplichtigheid] niet zal gebeuren zonder de particuliere sector, met inbegrip van haar leidinggevenden, ter verantwoording te roepen”.
zie ook
https://visualizingpalestine.org
https://palestinasolidariteit.be/wat-is-bds/
